Definicja BADANIE MIKOLOGICZNE W DERMATOLOGII

Co oznacza BADANIE MIKOLOGICZNE W DERMATOLOGII TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA Badanie bazuje na wykrywaniu i różnicowaniu grzyba w podejrzanej o grzybicę zmianie chorobowej. Badanie złożona jest z dwóch etapów: badania bezpośredniego i posiewu. W badaniu bezpośrednim pod mikroskopem ogląda się pobraną tkankę, poddaną jedynie wstępnemu trawieniu roztworem silnego ługu. Charakterystyczny dla poszczególnego gatunku wygląd i układ zewnętrzny albo wewnętrzny zarodników grzyba pozwala na rozpoznanie grzybicy. Posiew jest badaniem uzupełniającym. Bazuje na namnożeniu grzyba na sztucznym podłożu w formie typowych dla poszczególnych gatunków kolonii. Niekiedy oglądanie gołym okiem kolonii grzyba uzupełnia się o badanie mikroskopowe posiewu. CZEMU SŁUŻY BADANIE? Z uwagi na to, iż grzybica może być spowodowana na naszych terenach poprzez różne grzyby: dermatofity, drożdżaki i pleśniowce, a ponadto w innych państwach poprzez grzyby tropikalne, badanie mikroskopowe ma na celu nie tylko stwierdzenie obecności grzyba chorobotwórczego, lecz także ustalenie jego gatunku. WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Podejrzenie grzybiczej etiologii (powody) zmiany chorobowej. Ustalenie gatunku grzyba chorobotwórczego. Badanie jest realizowane na zlecenie lekarza SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania przedtem innych badań. Należy pamiętać,, iż uprzednie leczenie jakimikolwiek (nie tylko przeciwgrzybiczymi) maściami kremami płynami czy wykorzystywanie leków ogólnych (tabletki) może wpłynąć na zafałszowanie rezultacie. Dlatego także do badania mikologicznego należy zgłosić się przed rozpoczęciem leczenia albo dopiero w dwa tygodnie po zaprzestaniu leczenia. W dniu badania nie należy myć miejsca zmienionego chorobowo. OPIS BADANIA Grzybica może zajmować naskórek, włosy, paznokcie, błony śluzowe i tkankę podskórną, dlatego także do badania pobiera się materiał z tkanek podejrzanych o zakażenie grzybicze. W razie grzybic naskórkowych pobierane są łuski albo pokrywy pęcherzyków ze zmian chorobowych na przykład na stopach. Czynność ta jest niebolesna, wykonana przez zdrapywanie wybranego do badania miejsca tępoostrym narzędziem na przykład tępym skalpelem. Niekiedy wyrywane są włosy z ogniska zmienionego chorobowo. Badany materiał (łuski, włosy) można oglądać bezpośrednio pod mikroskopem po wytrawieniu keratyny w 30% roztworze wodorotlenku potasu (KOH). Resztę materiału (łusek) posiewa się na szczególnym sztucznym podłożu (przeważnie Sabourauda) wyczekując do kilku tygodni na przyrost grzybów. Z błon śluzowych j. ustnej, cewki, żołędzi, napletka, pochwy czy szyjki macicy i ze zmian występujących w fałdach skórnych - w razie podejrzenia zakażenia drożdżakowego - pobiera się materiał przy użyciu jałowego opalonego drucika zakończonego okrągłą pętlą z oczkiem, a więc tak zwany ezą. W razie wykonania tylko oceny bezpośredniej pod mikroskopem, rezultat badania można uzyskać po kilkunastu minutach. Rezultat posiewu uzyskuje się po 10 dniach do 6 tygodni. Rezultat badania przekazywany jest w formie opisu. Badanie trwa kilka min. Wiadomości, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniem Przebyte i obecnie występujące dolegliwości. Ostatnio użytkowane leki (maści, kremy, leki doustne). Bez zarzutu ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? Nie ma szczególnych zaleceń. W razie uzyskania rezultacie ujemnego tzn. niestwierdzenia grzyba, gdy obraz kliniczny silnie sugeruje etiologię grzybiczą zmiany chorobowej, badanie należy powtórzyć co najmniej trzykrotnie. MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Realizowane jest u pacjentów w każdym wieku, a również u kobiet ciężarnych