Definicja CEWNIKOWANIE SERCA

Co oznacza CEWNIKOWANIE SERCA TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA Badanie to bazuje na przezskórnym nakłuciu żyły albo tętnicy i wprowadzeniu cewnika, który w dalszym ciągu jest przesuwany w świetle naczynia do jam serca i sporych naczyń, rejestrując w nich ciśnienie i wysycenie krwi tlenem. CZEMU SŁUŻY BADANIE? Cewnikowanie serca umożliwia w sposób inwazyjny, bezpośredni pomiar ciśnienia panującego w różnych jamach serca i wychodzących z serca sporych naczyniach, i ustalenie stopnia wysycenia krwi tlenem. Badanie to jeszcze do niedawna było bardzo cenną sposobem diagnostyczną w rozpoznawaniu wad serca, a aktualnie jest coraz częściej zastępowane poprzez nieinwazyjne badanie echokardiograficzne. WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Zastrzeżenia diagnostyczne w razie nie wszystkich wad wrodzonych serca. Ustalenie stopnia zaawansowania wady serca. Kwalifikacja do inwazyjnego zabiegu kardiologicznego, ewentualnie operacji kardiochirurgicznej. Badanie jest realizowane na zlecenie lekarza, przeważnie w uwarunkowaniach szpitalnych BADANIA POPRZEDZAJĄCE Pacjent jest poddawany wstępnej ocenie kardiologicznej obejmującej badania: EKG,, RTG klatki piersiowej i badanie echokardiograficzne. Rekomendowana jest poprzednia wizyta u stomatologa i wykonanie przeglądu uzębienia. SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Wskazane jest wygolenie obu pachwin. Zobacz dodatkowo "Sposób przygotowania do znieczulenia" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Wskazane jest także podanie środka uspokajającego. U dzieci badanie wykonuje się w znieczuleniu ogólnym OPIS BADANIA Cewnikowanie jest realizowane w pracowni hemodynamicznej. Chory do badania układa się na szczególnym stole w pozycji na wznak, jest kompletnie rozebrany, przykryty prześcieradłem chirurgicznym. Miejsce nakłucia naczynia jest na początku dezynfekowane, a w dalszym ciągu znieczulane miejscowo, podskórnym podaniem lignocainy. Przeważnie do cewnikowania serca nakłuwa się naczynia udowe, rzadziej korzysta się z dojścia poprzez kończynę górną (na przykład w dole łokciowym). W razie cewnikowania jam "lewego serca" nakłuwa się naczynia tętnicze, z kolei jam "prawego serca" naczynia żylne. Do naczynia wprowadza się szczególną koszulkę żylną albo tętniczą (to jest szczególny rodzaj wenflonu z zastawką), pozwalającą na szybką wymianę cewników, którymi wykonuje się badanie. Cewniki przesuwane są poprzez naczynie do jam serca i wychodzących z nich sporych naczyń, gdzie mierzy się ciśnienie i ustala wysycenie krwi tlenem. Ruchy cewnika w naczyniach i jamach serca są kontrolowane na ekranie monitora (okresowo poprzez ciało badanego przepuszcza się wiązkę promieni rentgenowskich). Czasami pod koniec badania podaje się środek cieniujący (kontrast) do jam serca. Okres ten odbierany jest przeważnie poprzez badanego jako uderzenie ciepła do głowy, rozchodzące się w dalszym ciągu po całym ciele. Po badaniu usuwana jest koszulka naczyniowa i zakładany jest na miejsce wkłucia opatrunek uciskowy, który powinien pozostać poprzez kilka do kilkunastu godz.. Zobacz dodatkowo "Opis metod znieczulenia" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Rezultat badania przekazywany jest w formie opisu, niekiedy z dołączonymi kliszami rentgenowskimi (zdjęciami albo filmem) albo taśmą film. Badanie trwa zazwyczaj kilkadziesiąt min. Wiadomości, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniem Ewentualne uczulenie na środki kontrastowe. Skłonność do krwawień (skaza krwotoczna). Obecnie przyjmowane leki, w szczególności obniżające krzepliwość krwi. Ciąża. W okresie badania Wszelakie nagłe choroby (na przykład ból w klatce piersiowej, duszność, uczucie ciepła). Bez zarzutu ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? Po badaniu pacjent na wózku odwożony jest na oddział szpitalny, gdzie poprzez przynajmniej kilkanaście godz. powinien pozostawać w pozycji leżącej bez wykonywania większych ruchów ciałem. Zazwyczaj dopiero kolejnego dnia po badaniu rano można wstać. W tym czasie rekomendowane jest przyjmowanie płynów z równoczesnym ograniczeniem przyjmowania posiłków. Zobacz dodatkowo "bez zarzutu zachowywać się po znieczuleniu?" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Przeważnie spotykanym powikłaniem jest drobny krwiak w miejscu wprowadzenia cewnika do naczynia. Możliwe jest wystąpienie odczynu alergicznego na środek cieniujący pod postacią zmian skórnych (wysypka, rumień, pokrzywka), czasami nudności i wymiotów, bólu głowy, dreszczy i spadku ciśnienia. Wszystkie te symptomy są przeważnie przemijające i błyskawicznie ustępują po podaniu leków. Zobacz dodatkowo "Możliwe powikłania po znieczuleniu" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Jeżeli jest taka potrzeba badanie może być okresowo powtarzane. Realizowane jest u pacjentów w każdym wieku. Nie może być realizowane u kobiet w ciąży. Należy unikać wykonywania badania u kobiet w II połowie cyklu miesiączkowego, u których zaistniała sposobność zapłodnienia