Definicja ELEKTROKARDIOGRAFIA ŚRÓDSERCOWA I PROGRAMOWANA STYMULACJA KOMÓR

Co oznacza ELEKTROKARDIOGRAFIA ŚRÓDSERCOWA I PROGRAMOWANA STYMULACJA KOMÓR Badanie nazywane jest także: EKG ŚRÓDSERCOWE I PROGRAMOWANA STYMULACJA KOMÓR TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA Badanie to bazuje na bezpośrednim, inwazyjnym zapisie elektrokardiogramu z wnętrza serca. Czynność elektryczna wnętrza serca jest rejestrowana dzięki specjalnego cewnika - będącego elektrodą - wprowadzonego poprzez żyłę CZEMU SŁUŻY BADANIE? Elektrokardiografia śródsercowa i programowana stymulacja komór pozwalają diagnozować zaburzenia rytmu i przewodnictwa w wypadku, gdy niewystarczające są badania nieinwazyjne. Sposobność rejestracji zapisu elektrokardiograficzngo bezpośrednio z wnętrza serca pozwala na precyzyjną lokalizację miejsca, gdzie powstają zaburzenia rytmu i przewodnictwa, a również pozwala ocenić wpływ leków na układ przewodzący serca. WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Diagnostyka dodatkowych dróg przewodzenia w sercu. Ustalenie miejsca powstawania nie wszystkich zaburzeń rytmu. Diagnostyka groźnych dla życia zaburzeń rytmu i dobór właściwego leczenia. Badanie jest realizowane na zlecenie lekarza, przeważnie w uwarunkowaniach szpitalnych BADANIA POPRZEDZAJĄCE Pacjent jest poddawany wstępnej ocenie kardiologicznej obejmującej badania: EKG,, RTG klatki piersiowej i badanie echokardiograficzne. SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Wskazane jest wygolenie obu pachwin. Zobacz dodatkowo "Sposób przygotowania do znieczulenia" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Badanie wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Wskazane jest także podanie środka uspokajającego. U dzieci badanie wykonuje się w znieczuleniu ogólnym OPIS BADANIA Badanie jest realizowane przeważnie w pracowni hemodynamicznej. Chory do badania układa się na szczególnym stole w pozycji na wznak, jest kompletnie rozebrany i przykryty prześcieradłem chirurgicznym. Miejsce nakłucia naczynia jest na początku dezynfekowane, a w dalszym ciągu znieczulane miejscowo, podskórnym podaniem lignocainy. Do badania nakłuwa się żyłę udową. Do naczynia wprowadza się szczególną koszulkę żylną (to jest szczególny rodzaj wenflonu z zastawką), pozwalającą na szybką wymianę cewników, którymi wykonuje się badanie. Cewnik przesuwany jest poprzez naczynie do jam serca, skąd dokonywany jest zapis elektrokardiograficzny (EKG). Ruchy cewnika w naczyniach i jamach serca są kontrolowane na ekranie monitora (okresowo poprzez ciało badanego przepuszcza się wiązkę promieni rentgenowskich). Po wprowadzeniu cewnika do prawej komory podłącza się stymulator zewnętrzny, dzięki którego prowokuje się zaburzenia rytmu, które w uwarunkowaniach ambulatoryjnych mogłyby być powodem na przykład straty świadomości. W chwili sprowokowania nie wszystkich zaburzeń rytmu badany może odczuwać chwilowe kołatanie serca, czasami może dojść do krótkotrwałego omdlenia. W okresie badania istnieje także sposobność dobrania odpowiedniego leku, efektywnie przeciwdziałającego wystąpieniu tych zaburzeń rytmu. Po badaniu na miejsce nakłucia naczynia zakładany jest opatrunek uciskowy. Zobacz dodatkowo "Opis metod znieczulenia" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Rezultat badania przekazywany jest w formie opisu, niekiedy z dołączonymi wykresami (zapisem czynności elektrycznej serca w wybranym czasie). Badanie trwa zazwyczaj kilkadziesiąt min. Wiadomości, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniem Skłonność do krwawień (skaza krwotoczna). Obecnie przyjmowane leki, w szczególności obniżające krzepliwość krwi. Ciąża. W okresie badania Wszelakie nagłe choroby (na przykład ból, osłabienie). Bez zarzutu ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? Po badaniu pacjent na wózku odwożony jest na oddział szpitalny, gdzie poprzez przynajmniej kilkanaście godz. powinien pozostawać w pozycji leżącej bez wykonywania większych ruchów ciałem. Zazwyczaj dopiero kolejnego dnia po badaniu można wstać. Zobacz dodatkowo "bez zarzutu zachowywać się po znieczuleniu?" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Przeważnie spotykanym powikłaniem jest drobny krwiak w miejscu wprowadzenia cewnika do naczynia. Zobacz dodatkowo "Możliwe powikłania po znieczuleniu" w "sposoby anestezjologiczne w badaniach diagnostycznych" w rozdziale "sposoby znieczulania". Jeżeli jest taka potrzeba badanie może być okresowo powtarzane. Realizowane jest u pacjentów w każdym wieku. Nie może być realizowane u kobiet w ciąży. Należy unikać wykonywania badania u kobiet w II połowie cyklu miesiączkowego, u których zaistniała sposobność zapłodnienia