Bakteryjne zatrucie pokarmowe co to znaczy
Leczenie Bakteryjne zatrucie pokarmowe definicja. Czym jest spożycia pokarmów zanieczyszczonych.

Czy przydatne?

Definicja Bakteryjne zatrucie pokarmowe

Co to jest Bakteryjne zatrucie pokarmowe: Dolegliwość Bakteryjne zatrucie pokarmowe OPIS: następstwo spożycia pokarmów zanieczyszczonych bakteriami chorobotwórczymi; dolegliwość może być wywołana poprzez same bakterie (na przykład zakażenie pałeczkami Salmonella, Shigella) albo poprzez toksyny produkowane poprzez bakterie (Staphylococcus aureus, Clostridium perfringens, Bacillus cereus). Wiek: w każdym wieku. Płeć: jednakowo regularnie u obu płci. Symptomy: należy podejrzewać zatrucie, gdy sporo osób choruje po spożyciu tego samego posiłku; czas wystąpienia objawów i ich rodzaj mogą pomóc w ustaleniu etiologii: nudności, wymioty 1-8 h po posiłku, kurczowe bóle brzucha, biegunka 8-16 h po posiłku, gorączka, bóle kurczowe w jamie brzusznej, biegunka 18-72 h po posiłku, krwawa biegunka bez gorączki 3-5 dni po posiłku, rzekome zapalenie wyrostka robaczkowego, posocznica, zapalenie opon mózgowych, sporadyczne odległe ogniska zakażenia (zapalenie stawów). Impulsy RYZYKA: spożywanie: pokarmów wysokobiałkowych: sałatek jajecznych, ciastek z kremem, drobiu, szynki, produktów zbożowych, smażonego ryżu, suszonych pokarmów i ziół, mięsa, warzyw, nie dogotowanego drobiu, mięsa, jaj, surowych produktów mleczarskich, surowych warzyw i owoców i innych pokarmów, zanieczyszczonej wody, surowych i gotowanych owoców morza, TRYB LECZENIA: zwykle wystarcza leczenie ambulatoryjne; hospitalizacja jest wymagana w sytuacjach posocznicy, odległych ognisk zakażenia, ciężkich zaburzeń elektrolitowych i odwodnienia. LECZENIE OGÓLNE: przewarzająca część zatruć to zespoły samoograniczające się, które nie wymagają swoistego leczenia, w celu nawodnienia podaje się płyny doustnie; uzupełnianie dożylne płynów i elektrolitów stosuje się tylko wtedy, gdy to jest niezbędne na skutek ciężkiego odwodnienia (w szczególności w wieku podeszłym), gotowe płyny do nawadniania zapewniają odpowiednie uzupełnienie płynów i elektrolitów; nie należy ich użytkować dłużej niż 1-2 dni bez klinicznej oceny zapotrzebowania. DIETA: eliminacja zakażonego pożywienia; dieta lekko strawna w okresie powrotu do zdrowia. Zaniechanie doustnego przyjmowania pokarmów w przypadku nasilonych wymiotów albo biegunki. ZAPOBIEGANIE: bezwzględne unikanie surowych owoców morza, mięsa i drobiu, unikanie nie pasteryzowanych produktów mlecznych, staranne wymycie miejsca przygotowywania żywności, które miało kontakt z zakażonymi artykułami spożywczymi, zapewnienie właściwego chłodzenia wszelkich opracowanych dań, które nie zostały natychmiast spożyte. POWIKŁANIA: zapaść sercowo-naczyniowa, arytmie na skutek zaburzeń elektrolitowych, posocznica albo inne zakażenia odległe, drgawki wywołane poprzez obniżenie poziomu glukozy we krwi albo śpiączka. PRZEBIEG Dolegliwości l ROKOWANIE: w większości przypadków ustąpienie objawów następuje pośrodku kilku dni