Definicja Bóle krzyża

Co to jest Bóle krzyża: Dolegliwość Bóle krzyża OPIS: mechaniczny ból krzyża rozpoznaje się na zasadzie eliminacji; to jest przeważnie symptom związany ze zmianami w obrębie kręgosłupa spowodowanymi jego starzeniem się, ustępujący samoistnie, odpowiadający na leczenie zachowawcze obejmujące wypoczynek i środki przeciwbólowe; chorzy zazwyczaj skarżą się na ból występujący z tyłu "w linii paska"; niekiedy ból promieniuje do pośladków i/albo tylnej powierzchni ud; choroby te regularnie są rezultatem napięć mechanicznych powstających w trakcie wykonywania codziennych czynności z udziałem dolnego odcinka kręgosłupa; w większości przypadków dolegliwość ma przebieg krótkotrwały i kończy się całkowitym wyleczeniem; kluczowym zadaniem lekarza jest wykluczenie innych, poważnych przyczyn choroby; należy pamiętać, iż ból dolnego odcinka kręgosłupa jest symptomem, a nie chorobą, a powód choroby bólowych regularnie znajduje się poza kręgosłupem. Wiek: dolegliwość występuje pomiędzy 25 a 45 rokiem życia. Płeć: chorują zarówno kobiety, jak i mężczyźni (w równym stopniu). Symptomy: wywiad: start bólów w rejonie krzyżowej pojawia się nagle w rezultacie urazu albo etapowo pośrodku 24 h, choroby o różnym nasileniu umiejscowione w linii "przebiegu paska" (typowe obustronne występowanie choroby), chory niekiedy podaje, iż ból promieniuje do okolicy pośladków i/albo tylnej powierzchni ud, ból nasilający się przy ruchu tułowia, w trakcie siadania, stania, podnoszenia się, zginania, skręcania tułowia, w obrębie okolicy krzyżowej występuje największe nasilenie choroby bólowych, z kolei mniej wyróżnione są one w obrębie ud, ból ustępuje w trakcie spoczynku, czynność jelit i pęcherza jest zachowana. Powody: naturalny mechanizm starzenia się układu mięśniowo-szkieletowego powiększa sposobność wystąpienia ostrych objawów. Impulsy RYZYKA: wiek, ruch, palenie papierosów, otyłość, wykorzystywanie urządzeń wywołujących ruchy wibracyjne (na przykład zarządzanie pojazdami mechanicznymi), siedzący tryb życia, uwarunkowania psychospołeczne. TRYB LECZENIA: przewarzająca część chorych wymaga opieki lekarskiej w ramach poradni. LECZENIE OGÓLNE: w startowym okresie wskazane jest leżenie w łóżku (2-3 dni), wykorzystywanie leków przeciwbólowych o krótkim okresie działania, zaleca się podawanie niesterydowych leków przeciwzapalnych poprzez 10 dni, potem tylko w przypadku wystąpienia choroby, poprzez 10 dni wykorzystywanie leków zmniejszających napięcie mięśniowe, fizykoterapia, zabiegi manualne. AKTYWNOŚĆ ŻYCIOWA: ograniczenie aktywności ruchowej poprzez 3-6 tygodni