acedia lentwo co to znaczy
Lenistwo acedia co to znaczy. Czym jest i istnienie, obojętność” od kēdía - "troska") – w.

Czy przydatne?

Definicja Lenistwo acedia

Co to znaczy Lenistwo acedia: (gr. akēdía, akedeía - „brak troski o własny byt i istnienie, obojętność” od kēdía - "troska") – w teologii wypalenie religijne, apatia (psychologia) i obojętność, tak zwany „dolegliwość mnichów”, duchowa "depresja".
Acedia, "dolegliwość duszy" objawiająca się niemożnością zaznania spokoju, dekoncentracją i apatią znana jest w tradycji chrześcijańskiej przynajmniej od czasów Ojców Pustyni. Opisali ją między innymi Ewagriusz z Pontu i Jan Kasjan (który nazywa acedię "taedium" - "przesytem").
Acedia objawia się przygnębieniem, smutkiem, brakiem motywacji do działania, brakiem zaangażowania i nadziei, zniechęceniem, wyczerpaniem, zobojętnieniem i wrażeniem duchowej pustki. To jest niezdolność bycia tu i teraz, zajmowania się tym, co właśnie jest. Ewagriusz w jednym ze swoich dzieł opisuje przykład mnicha owładniętego demonem acedii. Mnich siedzi w swojej celi, jednak tam nie wytrzymuje. Wciąż wygląda poprzez okno, czy czasem ktoś nie przyjdzie w odwiedziny. Nie może doczekać się pory na posiłek i żali się na Boga, iż czas tak wolno płynie. Później czyta trochę Biblię, ale wtedy robi się senny. Podkłada Biblię pod głowę, lecz złości się, iż jest ona za twarda, aby na niej spać. Mnich staje się płaczliwy, gdyż nie otrzymuje tego, czego chce. Problem w tym, iż sam nie wie, co tj.. Jan Kasjan dodaje, iż charakterystyczną właściwością acedii jest tak zwany "horror loci", a więc niechęć do miejsca, gdzie się aktualnie znajduje i czynności, którą się wykonuje. Kiedy się pracuje, najchętniej nic aby się nie robiło. Kiedy się nie pracuje, odczuwa się nudę.
Od dawna spierano się, czy acedia jest grzechem, czy także nie. Najszerszej zajmuje się tą kwestią św. Tomasz z Akwinu (Suma Teologiczna IIb 35), który przytacza argumenty za i przeciw, na podstawie takich filozofach i teologach jak Arystoteles, Jan z Damaszku, czy Jan Kasjan. Ostatecznie św. Tomasz zalicza acedię do grzechów głównych (w tłumaczeniu polskim kryje się ona pod nazwą tradycyjną "lenistwo").
Jako lek na acedię mnisi w dawnych czasach uważali dbałość i uważność w wykonywaniu wszystkich czynności, osiąganą przez medytację i kontemplację, a więc to, co buddyści nazywają "satipatthána".
Wg Dantego ludzie obciążeni grzechem acedii pokutowali aż w czwartym kręgu piekieł. Na podstawie wyobrażeniach Dantego treść definicje przybliżył nowoczesności T.S. Eliot w swoich dziełach takich jak Ziemia Jałowa czy Cocktail Party, gdzie za kluczowy problem współczesności uznał zanik woli.
Niemal poetycki i przejmujący, aczkolwiek krótki opis acedii dał w swej książeczce Melancholia. O tych co nigdy nie odnajdą utraty Marek Bieńczyk.
Współczesny mnich benedyktyński, Niemiec Anselm Grün uważa, iż acedię można utożsamiać ze stresem, niepokojem, zabieganiem, które dzisiaj towarzyszą prawie każdemu człowiekowi i nazywane są czasem "chorobą naszych czasów". Twierdzi on, iż acedia jest nie tyle chorobą (w przeciwieństwie od depresji), co niekorzystnym stanem ducha, który jest charakterystyczny dla człowieka w pewnych okresach jego życia