kiły serologiczne badanie co to znaczy
Leczenie BADANIE SEROLOGICZNE KIŁY definicja. Czym jest Wassermanna, odczyn WR TEORETYCZNE I.

Czy przydatne?

Definicja BADANIE SEROLOGICZNE KIŁY

Co oznacza BADANIE SEROLOGICZNE KIŁY Nazwa zwyczajowa: Odczyn Wassermanna, odczyn WR TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA Wspólną właściwością wszystkich badań serologicznych kiły jest wykrywanie w surowicy krwi badanego pacjenta obecności przeciwciał świadczących o zakażeniu krętkiem bladym. Odczyny serologiczne w zależności od swoistości dzieli się na klasyczne i krętkowe. Odczyny klasyczne - w metodach tych nie używa się krętków bladych jako antygenów do prowokowania określonej reakcji serologicznej. Do odczynów tych są zaliczane: dawniej realizowane odczyny Wassermanna albo Kolmera i współcześnie odczyny VDRL albo USR. Dla przykładu, odczyn USR bazuje na tym, iż specjalnie opracowany antygen kardiolipidowy w zetknięciu z surowicą zawierającą przeciwciała (chorego na kiłę) strąca się w formie widocznych kłaczków. Odczyny tej ekipy są niewiele swoiste. Mogą być dodatnie na przykład w zapaleniu płuc, ciąży, ostrym toczniu rumieniowatym. Dlatego dla rozpoznania kiły, w szczególności w sytuacjach wątpliwych, wykonuje się bardziej swoiste testy - odczyny krętkowe. Odczyny krętkowe - w metodach tych używa się krętków bladych jako antygenów do wywołania określonej reakcji serologicznej ze swoistymi przeciwciałami. Do tej ekipy metod są zaliczane: odczyn FTA i jego odmiany: FTA ABS, IgM FTA ABS, 19S IgM FTA ABS, sposób hemaglutynacyjna TPHA, SPHA, sposób Captia syphylis i sposób unieruchomienia krętków bladych TPI (odczyn Nelsona). Regularnie użytkowanym z tej ekipy odczynem jest odczyn FTA, który bazuje na tym, iż użyte krętki wiążą się z przeciwciałami surowicy chorego na kiłę tworząc kompleksy, a w dalszym ciągu następne dodane przeciwciała znakowane fluoresceiną wiążą się z tymi kompleksami powodując świecenie. CZEMU SŁUŻY BADANIE? Badanie służy do wykrywania w surowicy krwi obecności przeciwciał świadczących o zakażeniu albo przebytej infekcji kiłowej. W powszechnych badaniach profilaktycznych kiły stosuje się raczej odczyn USR, rzadziej odczyny FTA albo VDRL. Do diagnostyki kiły wystarcza normalnie odczyn VDRL, FTA ABS i TPHA, wyjątkowo stosuje się inne odczyny: TPI, IgM FTA ABS, czy Captia syphylis. Do kontroli po leczeniu dolegliwości używa się FTA, VDRL i (rzadziej) TPHA. WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Badania profilaktyczne w kierunku kiły. Rozpoznanie kiły. Kontrolowanie procesu leczenia kiły. Badanie może być wykonane bez zlecenia lekarza SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Nie ma szczególnych zaleceń. Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania przedtem innych badań. OPIS BADANIA Zobacz "Opis badania" w "Badanie krwi" w rozdziale "Badania laboratoryjne". Wiadomości, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniem Dane personalne badanego (nazwisko i imię, imiona rodziców, data urodzenia, miejsce zamieszkania). Kontakt seksualny z osobą podejrzaną o zakażenie. Skłonność do krwawień (skaza krwotoczna). Bez zarzutu ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? Nie ma szczególnych zaleceń. MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Niewielkie krwawienie albo krwiak w miejscu wkłucia igły