spirometria co to znaczy
Leczenie SPIROMETRIA definicja. Czym jest Badanie bazuje na pomiarze objętości powietrza.

Czy przydatne?

Definicja SPIROMETRIA

Co oznacza SPIROMETRIA TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA Badanie bazuje na pomiarze objętości powietrza przesuwającego się z albo do układu oddechowego w trakcie oddychania (cyklu oddechowego). Pomiary spirometryczne uzyskiwane są dzięki szczególnych aparatów (spirometrów, spirografów) połączonych zazwyczaj z komputerem i dostarczają danych diagnostycznych o ilości i stanie czynnościowym miąższu płucnego. W celu oceny ilości czynnego miąższu w każdym płucu z osobna, albo nawet w poszczególnych płatach płuc, wykonuje się niekiedy pomiary dzięki bronchospirometru. Do tego rodzaju badania spirometrycznego używa się odpowiednich cewników wprowadzanych do poszczegól-nych oskrzeli, które odseparowują powietrze oddechowe z jednego płuca czy płata płucnego. Niekiedy badanie spirometryczne uzupełnia się próbami wysiłkowymi albo farmakologicznymi. Badanie wysiłkowe wykonuje się dzięki ergometru rowerowego albo ruchomej bieżni. Próby farmakologiczne polegają na wykonaniu pomiarów spirometrycznych po podaniu leków w aerozolu, które kurczą albo rozszerzają oskrzela; umożliwia to ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli na poszczególne leki. Można również użytkować "testy prowokacyjne", opierające na podaniu inhalacyjnie podejrzanego alergenu (substancji prowokującej napad astmatyczny) i spirometryczną rejestrację przebiegu ewentualnego ataku astmatycznego. CZEMU SŁUŻY BADANIE? Badanie służy ocenie wydolności oddechowej człowieka. Badanie spirometryczne ma określić pojemność zawartych w płucach gazów i dać informację o sprawności wentylacyjnej układu oddechowego. Ma ono również za zadanie ustalenie szybkości i objętości zamiany gazowej w płucach. Połączenie badania z próbą wysiłkową pozwala ocenić wydolność zarówno oddechową, jak i krążeniową. Badanie to wykonuje się u ludzi ze schorzeniami oddechowo-krążeniowymi, lecz także celem dokonania ekspertyzy w zawodowych chorobach płuc. Wykonanie próby u ludzi zdrowych może być użyteczne w ocenie ich przydatności do pracy w ustalonych zawodach, albo uprawiania sportów. Połączenie badania spirometrycznego z próbą farmakologiczną pomocne jest w ustaleniu rozpoznania dolegliwości, na przykład u większości chorych na astmę oskrzelową występuje nadwrażliwość na leki wywołujące skurcz oskrzeli. Badanie to umożliwia także dobór odpowiedniego leku przy astmie napadowej albo stałej (przewlekłe zapalenie oskrzeli). Spirometryczna próba prowokacyjna z domniemanym alergenem dostarcza dowodów określających, które substancje są odpowiedzialne za symptomy chorobowe dróg oddechowych (zobacz dodatkowo: "Testy ekspozycyjne" w dziale "Badania w alergologii"). WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA Dolegliwości układu oddechowego. Operacje na miąższu płucnym. Monitorowanie leczenia chorób płuc. Badanie jest realizowane na zlecenie lekarza SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA Nie ma szczególnych zaleceń. Nie ma bezwzględnej konieczności wykonywania przedtem innych badań. OPIS BADANIA W okresie badania pacjent oddycha przez ustnik połączony szczególną rurką z aparatem spirometrycznym (ryc. 13-1). Regularnie pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, który zapewnia, iż powietrze oddechowe w całości przechodzi poprzez ustnik. Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów spirometrycznych chory powinien wykonać kilka głębokich oddechów. Następna czynność to wzięcie bardzo głębokiego wdechu i po przyłożeniu szczelnie ustnika do ust, jak najszybsze wydmuchnięcie do aparatu całego zapasu powietrza zawartego w płucach. Dalsze ruchy oddechowe realizowane są odpowiednio z poleceniami osoby wykonującej badanie. W okresie wykonywania pomiarów na ekranie monitora spirografu wyświetlają się wartości poszczególnych parametrów, między innymi VC - pojemność życiowa, FEV - nasilona objętość wydechowa pierwszosekundowa. Pierwsza z nich obrazuje pojemność płuc w okresie głębokiego wdechu, druga - objętość powietrza wydychanego w okresie maksymalnie nasilonego i szybkiego wydechu (obie te wartości obrazują pośrednio możliwości adaptacji oddechowej chorego po usunięciu płuca). W badaniu bronchospirometrycznym zgodne pomiary spirometryczne są poprzedzone bronchoskopią (zobacz "Bronchoskopia"). Próbę wysiłkową przeprowadza się wykonując pomiary u pacjenta w ruchu na ergometrze rowerowym albo ruchomej bieżni. W próbie farmakologicznej badany przyjmuje przez wdychanie (wziewnie) lek, w próbie prowokacyjnej domniemany alergen, a w dalszym ciągu wykonuje się pomiary spirometryczne. Rezultat badania przekazywany jest w formie opisu z podaniem wartości liczbowych badanych parametrów, niekiedy z dołączonymi wykresami. Badanie trwa zazwyczaj kilka min. Wiadomości, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE Przed badaniem Rezultaty wcześniejszych badań. Bez zarzutu ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU? W dniu badania po próbie prowokacyjnej (teście ekspozycyjnym) należy unikać większych wysiłków fizycznych i kontaktu z alergenami. W pozostałych sytuacjach nie ma szczególnych zaleceń. MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Realizowane jest u pacjentów w każdym wieku, a również u kobiet ciężarnych, bez wykonywania prób farmakologicznych i prowokacyjnych