Definicja Rak sutka

Co to jest Rak sutka: Dolegliwość Rak sutka OPIS: nowotwór złośliwy piersi; rak piersi dzieli się na: przedinwazyjny (in situ) i inwazyjny (naciekający); w przybliżeniu około 70% wszystkich raków sutka wyróżnia się inwazyjnością. Uwarunkowania genetyczne: tylko 20% pacjentek ma przeszłość rodzinną obciążoną rakiem piersi; ta skłonność jest właściwością autosomalną dominującą - przenoszoną poprzez matkę, w ostatnich badaniach naukowych rodzin z występującym rakiem piersi wykryto u nich obecność genów zawierających BRCA1 i BRCA2; rodzinne występowanie raka piersi z podanymi genami koreluje z wcześniejszym rozpoznaniem raka piersi i współistnieniem raka jajnika; w przybliżeniu 1 kobieta na 400 kobiet w stanach zjednoczonych ameryki jest nosicielką zmutowanego genu BRCA1; u nosicielki prawdopodobieństwo wystąpienia raka piersi pośrodku jej życia wynosi około 85%; z nosicielstwem genu BRCA2 u kobiet wiąże się większe ryzyko pojawienia się raka piersi u potomka męskiego. Częstość występowania: w swoim życiu 1 na 8 kobiet zachoruje na raka piersi, corocznie rozpoznaje się 150 000 nowych przypadków, a umiera 50 000 [w Polsce w 1992 r. zachorowalność na raka sutka wynosiła 17,3/100 000 kobiet]. Wiek: 30-80 lat (największa częstość - między 45 a 65 rokiem życia). Płeć: kobiety częściej niż mężczyźni (1% raka piersi dotyczy mężczyzn). Symptomy: badalny guz (55%), niepoprawny mammogram bez obecności guza (35%), zmiana barwy skóry (symptom skórki pomarańczy), wciągnięcie brodawki sutkowej, zwiększenie piersi, guzy w dole pachowym, ból kości (rzadko). Impulsy RYZYKA: przyrost ryzyka wystąpienia raka piersi w stopniu l wynosi (wg tak zwany współczynnika ryzyka RR) 2,3; jeżeli dolegliwość dotyczy obu piersi u kobiet w wieku przedmenopauzalnym, to RR = 10,5, a w chorobie obu piersi u kobiet pomenopauzalnych RR wynosi 5,0, przyrost ryzyka w przypadku występowania czynników pochodzenia hormonalnego, inicjalna miesiączka, późna menopauza, nierodzenie, pierwsza ciąża po 30 roku życia, kobiety, u których w wywiadzie był rak piersi albo u których wykryto w piersiach zmiany atypowe w biopsji; ryzyko wystąpienia kolejnego raka jest 5-10 razy większe, podsumowanie: do czynników ryzyka zalicza się estrogeny pochodzenia zewnętrznego, dietę bogatotłuszczową, nadmierne spożywanie alkoholu. PATOLOGIA: raki przedinwazyjne: odsetek ich powiększa się stosunkowo coraz większej powszechności badań mammograficznych, zwykle są wykrywane opierając się na obrazu mammograficznego, są dwojakiego typu: wewnątrzprzewodowe i wewnątrzpłatowe; wewnątrzprzewodowe raki podzielone są w zależności od struktur, z których pochodzą na: brodawkowate, sitowate, lite albo epidermoidalne; rak epidermoidalny wydaje się bardziej złośliwy; raki inwazyjne: wykazują tendencję do występowania w miąższu piersi, podzielone są na raki: niezróżnicowane (50%), zróżnicowane (5%), rak Pageta i inne (metaplastyczne, neuroendokrynne albo raki płasko-nabłonkowe[1%]), pacjentki z histologicznie potwierdzoną inwazją w raku: rdzeniastym (6%), śluzowym (7%), przewodowym, brodawczakowatym czy gruczolakotorbielakiem mają większą szansę przeżycia. DIAGNOSTYKA OBRAZOWA: mammografia, pozwalająca wykryć 80% raków piersi, jest idealną techniką wykrywania zmian małych (< 0,5 cm); przewarzająca część nieprawidłowości będących rakiem to zmiany nieregularne; mikrozwapnienia jako jedyny symptom złośliwości mogą występować w 35% raków piersi, badanie ultrasonograficzne może pomóc w ocenie zmiany w miąższu (czy jest lita, czy torbielowata), po ustaleniu rozpoznania regularnie wykonuje się fundamentalne badanie układu kostnego, zdjęcie klatki piersiowej, badania obrazowe wątroby (TK, MR). DALSZE POSTĘPOWANIE DIAGNOSTYCZNE: w przypadku uzyskania nieprawidłowego mammogramu albo stwierdzenia podejrzanego guza znaczenie ma badanie histopatologiczne, biopsję zmian niebadanych palpacyjnie wykonuje się po zaznaczeniu ich wkłutą igłą, rozmaz cytologiczny z badanej zmiany może być uzyskany przez poprawnie wykonaną biopsję cienkoigłową. TRYB LECZENIA: pacjentki są zwykle leczone poprzez zespół składający się z: onkologa, chirurga i radioterapeuty. LECZENIE OGÓLNE: decyzja: wybrać leczenie hormonalne czy chemioterapię, jest bardzo złożona; kobiety w wieku przedmenopauzalnym wykazują większą odpowiedź na cytotsatyczną chemioterapię, a kobiety pomenopauzalne zyskują więcej na terapii hormonalnej; inne istotne impulsy mające wpływ na podjęcie decyzji leczenia to liczba receptorów estrogenowych i progesteronowych, stan napromienienia, umiejscowienie przerzutów i tym podobne; leczenie raka piersi we inicjalnych stadiach rozwoju (stopnie l i II): zawiera leczenie zarówno zmian umiejscowionych, jak i mikroprzerzutów, inicjalnie podjęte radykalne wycięcie piersi albo zrazika z następczą radioterapią, podobnej procedurze - w celu oceny prawdopodobnego nawrotu dolegliwości - powinny być poddane węzły chłonne, wyleczenie - w pierwszej kolejności przeżycie - jest podobne w każdym z tych postępowań, doskonała sposób leczenia przedinwazyjnego albo wczesnej postaci inwazyjnego raka piersi nie została jednoznacznie ustalona, leczenie raka piersi w stadium zaawansowanym (stopień III): to jest leczenie wielospecjalistyczne, gdzie pacjentki otrzymują skojarzone leczenie chemioterapeutyczne z radioterapią przed operacją wycięcia piersi, leczenie przerzutów (stopień IV): postępowanie objawowe, połączenie chemioterapii z hormonoterapią i radioterapią. PRZEBIEG Dolegliwości I ROKOWANIE: przeżycie 10-letnie: postać przedinwazyjna - 95%; stopień l zaawansowania skryty: guz o średnicy < 1 cm, bez zajętych węzłów chłonnych pachowych, postać inwazyjna l skryta - 90%; stopień l zaawansowania jawny: guz wielkości > 1 cm, bez zajętych węzłów chłonnych pachowych, II -40%; stopień II zaawansowania: guz wielkości < 5 cm albo zajęte węzły chłonne, III -15%; stopień III: guz wielkości > 5 cm albo naciek na klatkę piersiową, albo wciągnięcie skóry, zmiany zapalne, albo zajęcie węzłów chłonnych nadobojczykowych, IV - 0%; stopień IV zaawansowania: przerzuty