Zatrzymanie stolca co to znaczy
Leczenie Zatrzymanie stolca definicja. Czym jest stolca, kierujące do wytworzenia dużej, zbitej.

Czy przydatne?

Definicja Zatrzymanie stolca

Co to jest Zatrzymanie stolca: Dolegliwość Zatrzymanie stolca OPIS: niepełne wydalanie stolca, kierujące do wytworzenia dużej, zbitej, nieprzesuwalnej masy kałowej w odbytnicy (70%), zagięciu esicy (20%) albo w proksymalnym odcinku okrężnicy (10%); odbytnica i esica poszerzają się pod wpływem masy stolca, który natomiast nie jest wystarczająco plastyczny, by ulec wydaleniu poprzez w miarę wąski kanał odbytu przy słabym wysiłku defekacyjnym ze strony pacjenta; zaklinowany stolec może mieć postać pojedynczego kamienia kałowego albo składać się z małych, okrągłych cząsteczek kału (grudek kałowych). Wiek: przeważnie u osób ponad 60 roku życia. Symptomy: nietrzymanie stolca, interpretowane jako "biegunka", poposiłkowy ból brzucha, parcie na stolec, kolka, nudności, wymioty, brak łaknienia, strata masy ciała, odwodnienie, ból głowy, ogólne złe samopoczucie, niepokój, dezorientacja, gorączka do 39,4°C, przyspieszona akcja serca, pospieszenie oddechu, częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, wyczuwalna masa stolca w dolnym lewym kwadrancie brzucha i w odbytnicy. Powody: dieta uboga we włóknik, leki (stymulujące leki przeczyszczające, opiaty, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, fenotiazyny, leki obniżające ciśnienie tętnicze, żelazo), neurogenne zaburzenia jelitowe z przyczyn ogólnych albo miejscowych (na przykład udar mózgu, parkinsonizm, uszkodzenia rdzenia kręgowego), bolące schorzenia odbytnicy, które wpływają hamująco na zależny od woli akt defekacji (na przykład szczelina odbytu, guzki krwawnicze), zmiany nowotworowe albo zapalne zawężające światło odbytnicy, niedoczynność tarczycy, hipokaliemia, hiperkalcemia, nadmiar hormonów hamujących czynność przewodu pokarmowego (prolaktyna, endorfiny, glukagon, sekretyna). Impulsy RYZYKA: przebywanie w zakładach opieki socjalnej, schorzenia psychogenne, brak ruchu, brak aktywności, spaczone łaknienie, przewlekła niewydolność nerek; pacjenci po przeszczepie nerki. TRYB LECZENIA: ambulatoryjny. AKTYWNOŚĆ ŻYCIOWA: poleca się wzmożoną aktywność fizyczną. DIETA: bogatowłóknikowa. ZAPOBIEGANIE: ustalić regularny, stały czas korzystania z toalety, spowodowany odruchem żołądkowo-okrężniczym, utrzymywać dietę bogatowłóknikową, zwiększyć aktywność fizyczną, instalować toalety wygodne dla użytkowników, użytkować w przypadku potrzeby hydrofilowe związki śluzowe i koloidalne albo środki zmiękczające stolec, rozważyć wprowadzenie biofeedbacku, "trening jelitowy", okresowo, jeżeli są wskazania, wlewki doodbytnicze, okresowo picie glikolu polietylenowego. POWIKŁANIA: powikłania powiązane z zaklinowaniem stolca: niedrożność dróg moczowych, nawracające zakażenia układu moczowego, niedrożność jelit, samoistna perforacja okrężnicy, owrzodzenia kałowe, przepuklina, skręt jelit, rozdęcie okrężnicy (megacolon), wypadanie odbytnicy, odma opłucnowa, niedotlenienie, wstrząs hipowolemiczny; powikłania powiązane z usuwaniem zaklinowanego stolca: posocznica, spadek ciśnienia tętniczego, mechaniczna perforacja, krwawienie, niedrożność pooperacyjna. PRZEBIEG Dolegliwości I ROKOWANIE: łatwo dochodzi do nawrotów zaklinowania stolca, w szczególności gdy nie stosuje się zasad profilaktyki, złe rokowanie w sytuacjach perforacji z zapaleniem otrzewnej, śmiertelność związana z zaklinowaniem stolca i niedrożnością jest wyższa u małych dzieci i u osób w wieku podeszłym (do 16%)