Definicja Hipochondria
Co to znaczy Hipochondria:
to kolokwialna nazwa nerwicowego zaburzenia hipochondrycznego. Dominującą właściwością tego zaburzenia jest stałe przekonanie o istnieniu co najmniej jednej poważnej, postępującej dolegliwości somatycznej.
Osoba cierpiąca na hipochondrię ujawnia uporczywe skargi somatyczne albo stale skupia uwagę na ich fizycznej naturze. Normalne czy banalne doznania albo przejawy są regularnie interpretowane jako nienormalne i świadczące o chorobie, a uwaga skupiona jest zazwyczaj na jednym czy dwóch narządach lub układach ciała. Regularnie występuje wyraźna depresja albo lęk.
Powodem powstawania zaburzenia jest egocentryczna albo narcystyczna orientacja
Osoba cierpiąca na hipochondrię ujawnia uporczywe skargi somatyczne albo stale skupia uwagę na ich fizycznej naturze. Normalne czy banalne doznania albo przejawy są regularnie interpretowane jako nienormalne i świadczące o chorobie, a uwaga skupiona jest zazwyczaj na jednym czy dwóch narządach lub układach ciała. Regularnie występuje wyraźna depresja albo lęk.
Powodem powstawania zaburzenia jest egocentryczna albo narcystyczna orientacja