Definicja Osobowość
Co to znaczy Osobowość:
wewnętrzny mechanizm regulacji umożliwiający adaptację i wewnętrzną integrację myśli, uczuć i zachowania w ustalonym środowisku w wymiarze czasowym (poczucie stabilności).
Osobowość jest również definiowana jako charakterystyczny, względnie stały sposób reagowania jednostki na środowisko społeczno-przyrodnicze, a również sposób wchodzenia z nim w interakcje.
Osobowość kształtowana jest poprzez całe życie, szczególnie w momencie dzieciństwa i młodości przez wpływ bodźców zewnętrznych w procesie socjalizacji, a również własnej aktywności jednostki. Ważną rolę odgrywają tu także wrodzone cechy biofizyczne.
Teorie osobowości
Różnorodne poglądy na konstrukcję osobowości człowieka doprowadziły do stworzenia licznych teorii:
Psychodynamiczne
Teoria freudowska – w procesie kształtowania osobowości kładzie nacisk na doświadczenie pozyskane w dzieciństwie, popędy biologiczne i relacje z rodzicami; (patrz także psychoanalityczna teoria osobowości);
Teorie neopsychoanalityczne – podkreślają znaczenie fundamentalnych popędów i interakcji socjalnych w kształtowaniu osobowości jednostki. Przedstawiciele: Carl Jung, Alfred Adler, Harry Stack Sullivan, Karen Horney, Erik Erikson;
Teorie pola
– traktują organizm jako całość, kładąc nacisk na dążenie jednostki do zaspokojenia podstawowego popędu jakim jest popęd samorealizacji. Przedstawiciele: Kurt Goldstein;
Teorie czynnikowe
– przedstawiają osobowość jako zestaw cech albo charakterystycznych sposobów zachowania, odczuwania, reagowania. Przedstawiciele: Joy Paul Guilford, Raymond Cattell, Hans Eysenck;
Teorie uczenia się
– podkreślają impulsy sytuacyjne wywołujące określone zachowania i warunki wzmacniające owe zachowania. Przedstawiciele: John Dollard, Neal Miller
Teoria uczenia się społecznego – zwraca uwagę na socjalny aspekt kształtowania się osobowości, jest to bodźce i wzmocnienia socjalne. Przedstawiciele: Albert Bandura;
Teorie humanistyczne
– Abraham Maslow, Carl Rogers, Frederick Perls, Kazimierz Dąbrowski;
Teorie systemowe
– Milton Erickson, Oscar Ichazo (systemowa teoria osobowości)
Osobowość jest również definiowana jako charakterystyczny, względnie stały sposób reagowania jednostki na środowisko społeczno-przyrodnicze, a również sposób wchodzenia z nim w interakcje.
Osobowość kształtowana jest poprzez całe życie, szczególnie w momencie dzieciństwa i młodości przez wpływ bodźców zewnętrznych w procesie socjalizacji, a również własnej aktywności jednostki. Ważną rolę odgrywają tu także wrodzone cechy biofizyczne.
Teorie osobowości
Różnorodne poglądy na konstrukcję osobowości człowieka doprowadziły do stworzenia licznych teorii:
Psychodynamiczne
Teoria freudowska – w procesie kształtowania osobowości kładzie nacisk na doświadczenie pozyskane w dzieciństwie, popędy biologiczne i relacje z rodzicami; (patrz także psychoanalityczna teoria osobowości);
Teorie neopsychoanalityczne – podkreślają znaczenie fundamentalnych popędów i interakcji socjalnych w kształtowaniu osobowości jednostki. Przedstawiciele: Carl Jung, Alfred Adler, Harry Stack Sullivan, Karen Horney, Erik Erikson;
Teorie pola
– traktują organizm jako całość, kładąc nacisk na dążenie jednostki do zaspokojenia podstawowego popędu jakim jest popęd samorealizacji. Przedstawiciele: Kurt Goldstein;
Teorie czynnikowe
– przedstawiają osobowość jako zestaw cech albo charakterystycznych sposobów zachowania, odczuwania, reagowania. Przedstawiciele: Joy Paul Guilford, Raymond Cattell, Hans Eysenck;
Teorie uczenia się
– podkreślają impulsy sytuacyjne wywołujące określone zachowania i warunki wzmacniające owe zachowania. Przedstawiciele: John Dollard, Neal Miller
Teoria uczenia się społecznego – zwraca uwagę na socjalny aspekt kształtowania się osobowości, jest to bodźce i wzmocnienia socjalne. Przedstawiciele: Albert Bandura;
Teorie humanistyczne
– Abraham Maslow, Carl Rogers, Frederick Perls, Kazimierz Dąbrowski;
Teorie systemowe
– Milton Erickson, Oscar Ichazo (systemowa teoria osobowości)